- Informacje
- Czat SI
"Zbrodnia i kara" jako powieść polifoniczna
Wstęp do literaturoznastwa (13-Z-WL-23)
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Polecane dla Ciebie
Komentarze
Powiązane Studylist
Historia Rosji + Literatura rosyjskaPrzejrzyj tekst
„ Zbrodnia i kara ” jako powieść polifoniczna
STRUKTURA POWIEŚCI
powieść składa się z sześciu części i epilogu akcja rozgrywa się w przeciągu 9 dni ogromny kunszt pisarz przejawił, splatając w jedną spójną całość różne wątki: - społeczny, - filozoficzny, - psychologiczny, - kryminalno-detektywistyczny. nowatorstwo pisarstwa Dostojewskiego przejawia się również w tym, że „Zbrodnia i kara” jest doskonałym przykładem powieści polifonicznej.
POLIFONIA
Polifonia to termin zaczerpnięty z języka greckiego i oznacza wielogłosowość. Jest stosowana w technice kompozytorskiej; polega na łączeniu w jednobrzmiącą linię różnych melodii. Na grunt literatury pojęcie to przeniósł Bachtin.
POWIEŚĆ POLIFONICZNA
zakłada przedstawienie życia wewnętrznego postaci , koncentruje uwagę na jej przeżyciach , wyobrażeniach , procesie odczuwania w obrębie realizmu powieść polifoniczna ujmowała ten świat wewnętrzny w powiązaniu z sytuacjami społecznymi i obyczajowymi ukazuje świat wewnętrzny człowieka odizolowany od czynników determinujących i skupia się na jego analizie w powieści polifonicznej wykorzystuje się różne techniki narracyjne: - mowę pozornie zależną - monolog wewnętrzny powieść polifoniczna przedstawia intymną sferę życia bohatera bądź w formie zrygoryzowanych analiz i opisów , bądź kładzie nacisk na sam proces myślenia i odczuwania postaci , ukazując go w jego chaosie i nieforemności
PRZYKŁADY ZASTOSOWANIA TECHNIKI POLIFONII
w „ Zbrodni i karze ” jest wiele przykładów potwierdzających zastosowanie techniki polifonii. Najlepiej widać to w monologach prowadzonych przez głównego bohatera :
„Jeżeli to wszystko rzeczywiście zostało dokonane w pełni świadomości, a nie po głupiemu, jeśli istotnie miałem określony cel i mocne postanowienie, to dlaczego dotychczas nie zajrzałem do sakiewki i nie wiem, co stało się z moim łupem, dlaczego poszedłem na taką mękę i z całą świadomością zdecydowałem się na taki podły, ohydny, niski czyn? Przecież przed chwilą chciał rzucić dowody tę sakiewkę i wszystkie rzeczy, których nie oglądałem Jakże to?”
Widzimy, że bohater sam zdobywa się na refleksję, zastanawia się, co go tak naprawdę skłoniło do popełnienia zbrodni, skoro teraz nie zależy mu nawet na zdobytych w ten sposób pieniądzach i jest gotów je wyrzucić.
PODSUMOWANIE
Kolejny chwyt, za którym kryje się ta sama zdolność do dwuznaczności, polega na zestawianiu fantastyki z rzeczywistością. Poetyka snu i halucynacji splata się z realizmem (por. scenę, gdy Raskolnikowowi w koszmarze sennym objawia się zamordowana staruszka).
Ta właśnie technika polifonii pozwoliła pisarzowi konfrontować ze sobą różne, niekiedy sprzeczne ze sobą, idee i systemy filozoficzne, czyniąc przy tym miejsce dla rozważań na tematy religijne. Epilog przynosi więc zwycięstwo teologii nad filozofią, tchnie optymistyczną wiarą w pokonanie zła. Powieść bowiem jest w istocie wielogłosowym , polifonicznym traktatem o przezwyciężaniu zła. Unikając pouczania Dostojewski udowadnia swoją tezę moralną, iż etyka musi się wspierać na fundamencie wiary, że nie wystarczy dla zachowania ładu moralnego kodeks zakazów i nakazów.
"Zbrodnia i kara" jako powieść polifoniczna
Kurs: Wstęp do literaturoznastwa (13-Z-WL-23)
Uniwersytet: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
To jest podgląd
Uzyskaj dostęp do wszystkich dokumentów
Zdobądź nieograniczoną ilość pobrań
Popraw swoje oceny
