Przejdź do dokumentu
Benvingut a StudocuRegistra’t per accedir als millors recursos d’estudi
Gość-użytkownik
0obserwujący
Prześlij
Strona głównaMoja BibliotekaZapytaj SI
  • Nie masz jeszcze żadnych ostatnich pozycji.
Moja Biblioteka
  • Nie masz jeszcze żadnych kursów.
  • Nie masz jeszcze żadnych książek.
  • Nie mam jeszcze Studylists.

Metody oceny ryzyka zawodowego

Potrzeba mi
Rok akademicki: 2021/2022
Przesłane przez:
Anonimowy Student
Ten dokument został przesłany przez studenta, takiego jak Ty, który zażyczył sobie zachować anonimowość.
Technische Universiteit Delft

Komentarze

Aby publikować komentarze, zaloguj się lub zarejestruj się.

Inni studenci przeglądali również:

Inne powiązane dokumenty

Przejrzyj tekst

CHARAKTERYSTYKA WYBRANYCH METOD OCENY RYZYKA

(Z PRZYKŁADAMI ZASTOSOWAŃ)

1. Metoda oceny ryzyka wg polskiej normy PN-N-

W metodzie tej korzysta się z dwóch parametrów ryzyka: ciężkości następstw (skutków) występujących na stanowisku pracy zagrożeń oraz prawdopodobieństwa z jakim następstwa te (urazy, choroby) mogą wystąpić. Szacowanie zarówno ciężkości następstw jak i ciężkości ich wystąpienia określa na trzech poziomach: małym, średnim i dużym dla każdego występującego zagrożenia. Zgodnie z tą tabelą następuje (po oszacowaniu parametrów ryzyka) określenie poziomu ryzyka - w skali trójstopniowej, jako małego, średniego i dużego, tj. wg schematu podanego w poniższej tabelce:

Tabela 1. Określenie poziomu ryzyka jest również możliwe w skali pięciostopniowej, jak w poniższej tabelce:

Tabela 2

Przy oszacowaniu ryzyka zawodowego zgodnie z tabelami 1 i 2 ciężkość szkodliwych następstw zagrożenia i prawdopodobieństwa ich wystąpienia można określić stosując niżej wymienione wskazówki:

  • do następstw o małej szkodliwości zalicza się te urazy i choroby, które nie powodują długotrwałych dolegliwości i absencji w pracy; są to czasowe pogorszenia stanu zdrowia takie jak niewielkie stłuczenia i zranienia, podrażnienia oczu, objawy niewielkiego zatrucia, bóle głowy itp.

  • do następstw o średniej szkodliwości zalicza się te urazy i choroby, które powodują niewielkie, ale długotrwałe lub nawracające okresowo dolegliwości i są związane z krótkimi okresami absencji; są to np. zranienia. oparzenia II stopnia na niewielkiej powierzchni ciała, alergie skórne, nieskomplikowane złamania, zespoły przeciążeniowe układu mięśniowo-szkieletowego (np. zapalenie ścięgna) itp..

  • do następstw o dużej szkodliwości zalicza się. te urazy i choroby, które powodują ciężkie i stałe dolegliwości i/lub śmierć; są to np. oparzenia III stopnia, oparzenia II stopnia dużej powierzchni ciała, amputacje, skomplikowane złamania z następową dysfunkcją, choroby nowotworowe, toksyczne uszkodzenia narządów wewnętrznych i układu nerwowego w wyniku narażenia na czynniki chemiczne, zespół wibracyjny, zawodowe uszkodzenia słuchu, astma, zaćma itp..

  • do mało prawdopodobnych zalicza się te następstwa zagrożeń, które nie powinny wystąpić podczas całego okresu aktywności zawodowej pracownika,

  • do prawdopodobnych zalicza się te następstwa zagrożeń, które mogą wystąpić nie więcej niż kilkakrotnie podczas okresu aktywności zawodowej pracownika,

  • do wysoce prawdopodobnych zalicza się te następstwa zagrożeń, które mogą wystąpić wielokrotnie podczas okresu aktywności zawodowej pracownika.

Norma PN-N-18002 wprost zaleca podejmowanie niezbędnych działań zapobiegawczych w zależności od poziomu określonego ryzyka, które przedstawia (w przypadku skali trójstopniowej) następująca tabela:

PRZYKŁAD

Stanowisko pracy: kierowca samochodu dostawczego, dla zagrożenia wypadkiem komunikacyjnym:

 ciężkość następstw DUŻA (ewentualność ciężkich dolegliwości, a nawet śmierci)  prawdopodobieństwo MAŁE (firma nie odnotowała wypadków komunikacyjnych przez ponad 20 lat, obsługuje głównie sklepy osiedlowe w mieście do 20 tys. mieszk.)

Oznacza to ryzyko zawodowe na poziomie ŚREDNIM , czyli dopuszczalne lecz wymagające planowania i realizacji działań ukierunkowanych na jego zmniejszenie.

2. METODA WSTĘPNEJ ANALIZY ZAGROŻEŃ

Zgodnie z tą metodą poziom ryzyka określa się jako iloczyn trzech parametrów:  S - możliwych skutków (następstw) zagrożenia  E - ekspozycji (narażenia) na zagrożenie  P - prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia

Parametry te szacuje się następująco:

Po określeniu wskaźnika ryzyka (jako iloczynu oszacowanych parametrów S , E i P ) można przystąpić do wartościowania ryzyka (zawsze dla konkretnego zagrożenia na stanowisku pracy) według poniższej tabelki:

PRZYKŁAD

Stanowisko pracy: murarz-tynkarz, dla zagrożenia upadkiem na niższy poziom (np. podczas prac na rusztowaniach lub podnośnikach):

 możliwe skutki zagrożenia S = 15 (bardzo duże, jedna ofiara śmiertelna)  ekspozycja (narażenie) na zagrożenie E = 6 (częsta - codzienna)  prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzenia P = 0,5 (zdarzenie sporadycznie możliwe, na budowie przestrzega się przepisów)

Oznacza to ryzyko na poziomie 45 (15 x 6 x 0,5), czyli małe, przy czym potrzebne jest kontrolowanie tego zagrożenia.

4. METODA OCENY RYZYKA PRZY POMOCY ANALIZY BEZPIECZEŃSTWA PRACY

(tzw. metoda JSA, z ang. Job Safety Analysis)

Zgodnie z tą metodą poziom ryzyka określa się jako funkcję dwóch parametrów: konsekwenc ji (skutku) zdarzenia i prawdopodobieństwa konsekwencji zdarzenia. Prawdopodobieństwo konsekwencji zdarzenia określa się natomiast jako sumę trzech parametrów:

F - częstotliwość występowania zagrożenia;  O - prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia;  A - możliwość uniknięcia lub zmniejszenia skutków zdarzenia

Parametry te szacuje się następująco:

 Częstotliwość występowania zagrożenia: F = 5 (codziennie)  Prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzenia: O = 4 (prawdopodobne)  Możliwość uniknięcia lub zmniejszenia skutków zdarzenia: A = 1 (oczywiste)

Stąd prawdopodobieństwu konsekwencji zdarzenia przypisujemy wartość 10 (5 + 4 + 1). Natomiast klasę konsekwencji zdarzenia możemy, zgodnie z powyższą, właściwą tabelką, określić jako C2 (konsekwencja zdarzenia wiążą się z krótką niezdolnością do pracy). Następnie z tabelki wartościowania ryzyka odczytujemy jego wartość jako 4 , co oznacza, ze mamy do czynienia z ryzykiem akceptowalnym.

Czy ten dokument był pomocny?

Metody oceny ryzyka zawodowego

Kurs: Wprowadzenie do mechatroniki (B07)

Uniwersytet: Uniwersytet Śląski w Katowicach

Czy ten dokument był pomocny?
CHARAKTERYSTYKA WYBRANYCH METOD OCENY RYZYKA
(Z PRZYKŁADAMI ZASTOSOWAŃ)
1. Metoda oceny ryzyka wg polskiej normy PN-N-18002
W metodzie tej korzysta się z dwóch parametrów ryzyka: ciężkości następstw (skutków) występujących
na stanowisku pracy zagrożeń oraz prawdopodobieństwa z jakim następstwa te (urazy, choroby) mogą
wystąpić. Szacowanie zarówno ciężkości następstw jak i ciężkości ich wystąpienia określa na trzech
poziomach: małym, średnim i dużym dla każdego występującego zagrożenia. Zgodnie z tą tabelą następuje
(po oszacowaniu parametrów ryzyka) określenie poziomu ryzyka - w skali trójstopniowej, jako małego,
średniego i dużego, tj. wg schematu podanego w poniższej tabelce:
Tabela 1.
Określenie poziomu ryzyka jest również możliwe w skali pięciostopniowej, jak w poniższej tabelce:
Tabela 2
Przy oszacowaniu ryzyka zawodowego zgodnie z tabelami 1 i 2 ciężkość szkodliwych następstw
zagrożenia i prawdopodobieństwa ich wystąpienia można określić stosując niżej wymienione wskazówki:
- do następstw o małej szkodliwości zalicza się te urazy i choroby, które nie powodują długotrwałych
dolegliwości i absencji w pracy; są to czasowe pogorszenia stanu zdrowia takie jak niewielkie stłuczenia i
zranienia, podrażnienia oczu, objawy niewielkiego zatrucia, bóle głowy itp.
1

Inni studenci przeglądali również:

Inne powiązane dokumenty