- Informacje
- Czat SI
Zagadnienia na egzamin
Psychologia ekonomiczna / Psychologia w zarządzaniu
Komentarze
Przejrzyj tekst
1. Co to jest Filozofia - system myślenia
2. Poznanie filozoficzne - odkrywanie
3. Koncepcje filozofii
4. Metody filozoficzne
5. Komu potrzebna jest Filozofia
6. Filozofia a nauki szczegółowe`
7. Filozofia a światopogląd
8. Filozofia a ideologia
9. Co dziś pozostało z Filozofii
10. Podział Filozofii – główne działy Filozofii
11. Z dziejów filozofii
12. Filozofia starożytna– główne nurty i
przedstawiciele
13. Filozofia średniowieczna– główne nurty i
przedstawiciele
14. Filozofia nowożytna– główne nurty i
przedstawiciele
15. Filozofia współczesna – główne nurty i
przedstawiciele
16. Czy warto zajmować się Filozofią
17. Problematyka filozofii człowieka, Filozofia
społeczeństwa, kultury, prawa, religii
18. Aksjologia, etyka, estetyka
19. Metafilozofia i historia filozofii
20. Filozofia a/i nauki szczegółowe
Zagadnienia historyczno – filozoficzne :
Powstanie i rozwój filozofii. Zasady życia w sentencjach siedmiu mędrców greckich (Tales, Pittakos, Bias, Solon, Kleobulos, Chilon, Periander). Rola obserwacji i myślenia w formułowaniu odpowiedzi na pytania: z czego wszystko powstaje i w co się obraca? (Tales [wszystko jest z wody]; Anaksymander [z bezkresu - z apeironu]; Anaksymenes [z powietrza]; Heraklit [ogień jako zasada, z której i według której wszystko powstaje i się zmienia]). Opozycja pitagorejczyków i eleatów. Problem istoty bytu i ruchu (Pitagoras [z liczby]; Ksenofanes [jednia i bóstwo]; Parmenides [„byt jest, niebytu nie ma”]; Zenon z Elei [bronił jedności i niezmienności bytu, wystąpił przeciwko ruchowi]; Melissos [byt jest: wieczny, nieskończony, jedyny, niezmienny, nie doznający bólu ani cierpienia, doskonały]). Próby wyprowadzenia wniosków ze sporów między herakliteiczykami i eleatami (Empedokles [„nie może nic powstać z tego, czego nie ma, jest niemożliwe, by to, co jest, zginęło”, cztery składniki niezmienne: woda, powietrze, ogień i ziemia, wszystko co z nich powstaje, jest zmienne]; Anaksagoras przyjmuje niezliczone składniki rzeczy - zarodki - homoiomerie]). Jak i z czego zbudowany jest świat? Atomiści (Leukippos, Demokryt [świat cały składa się z mnogości atomów]). Istota materializmu żywiołowego.
Humanizacja zainteresowań filozofów. Sofiści: Protagoras: „człowiekjest miarą wszystkich rzeczy" – sensualizm, relatywizm, praktycyzm)Sokrates: „wiem, że nic nie wiem" – metoda elenktyczna i maieutyczna; cnota - dobro człowieka, jako cel filozofii; intelektualizm etyczny. Nurt sokratyczny w filozofii. Szkoły: megaryjska (Euklides, Eubulides, Stilpon); cynicka (Antystynes [obojętność na wszystko z wyjątkiem cnoty], Diogenes z Synopy, Krates, Hipparchia); cyrenajska (Arystyp [przyjemność cielesna jest jedynym dobrem i celem życia - hedonizm]; Teodor [stała radość], Eu-hemer [wyzwolenie się od religii]).
Platon: (idee i rzeczy; świat; dusza i ciało; rola duszy w poznaniu - anamneza; geneza i ideał państwa oraz rządzenia. Istota platonizmu - idealizmu obiektywnego. Recepcja platonizmu.
Arystoteles: próba znalezienia złotego środka i pogodzenia dwóch nurtów w filozofii [materialistycznego z idealistycznym]. Krytyka platońskiej koncepcji idei – hipostazowania. Podział filozofii: filozofia teoretyczna [matematyka, fizyka, filozofia pierwsza - metafizyka]; filozofia praktyczna [etyka, polityka]. Teoria materii i formy; koncepcja pierwszej przyczyny ruchu. Teoria poznania [zmysłowe pochodzenie wszelkiej wiedzy; prawdziwa wiedza dotyczy tylko tego, co ogólne; definicja prawdy]. Arystoteles i rozwój logiki, etyki i polityki. Istota arystotelizmu i kontynuacje.
Filozofie życia: Epikureizm (Epikur, Lukrecjusz); Stoicyzm (Zenon z Kition, Kleantes, Chryzyp); Sceptycyzm (Pyrron, Karneades); Eklektyzm (Cicero). Filozofia grecko-rzymska: Neostoicyzm (Seneka, Epiktet); Neosceptycyzm (Sekstus Empiryk); Neoplatonizm (Filon, Plotyn). Istota, przedmiot i zadania filozofii w ujęciu Greków i Rzymian. Tradycyjne działy filozofii [ontologia, gnozeologia].
B. Spinoza: inspiracje filozoficzne [Majmonides, Awicebron, Kartezjusz, Hobbes]. Poglądy: monizm i panteizm: [„wszystko - to substancja, substancja - to wszystko; Bóg - czyli substancja, Bóg - czyli przyroda”]; determinizm; paralelizm; etyka.
G. Leibniz: tendencje koncyliatorskie - pomysł uzgodnienia Demokryta, Platona i Arystotelesa; wielość substancji i jakościowa ich odrębność - „monadologia”, teoria poznania: możliwość wiedzy bez uciekania się do doświadczenia; problem zła, wolności, doskonalenia jednostki. J. Locke: przekształcenie tezy empiryzmu F. Bacona: „nie ma wiedzy prawdziwej bez doświadczenia", na tezę: „wiedza pochodzi wyłącznie z doświadczenia", ponieważ „nie ma niczego w umyśle, czego nie było przedtem w zmyśle ". Krytyka idei wrodzonych. Koncepcja doświadczenia rzeczy zewnętrznych: postrzeżenia oraz doświadczenia samego siebie - refleksji. Koncepcja własności pierwotnych [obiektywnych] i wtórnych [subiektywnych]. Znaczenie filozofii Locke'a i kontynuacje. G. Berkeley: twierdził, że „to tylko istnieje, co jest postrzegane", [dla rzeczy istnieć znaczy tyle, co być spostrzeganym - esse topercipi]. Ale postrzegać może nie tylko człowiek lecz także i niepostrze-galny duch. W konsekwencji istnienie świata i możliwość jego poznania jest uzależniona od postrzegającego ducha - spirytualizm. Istota subiektywnego idealizmu jako rezultat immaterializmu – skrajnego antymaterializmu.
D. Hume: empiryk, nie interesowały go rzeczy, lecz ludzkie o nich przedstawienia; w tym zakresie twierdził, że są przedstawienia: pierwotne i pochodne; pierwotne nazywał wrażeniami, pochodne ideami; a więc idee pochodzą z wrażeń – wrażenia są pierwowzorami, idee tylko ich kopiami wytwarzanymi przez umysł. Przedmiotem badania są stosunki między ideami i fakty. W krytyce religii nie kwestionował prawd religijnych lecz ich dowodliwość. W filozofii moralnej eksponował znaczenie uczuć, a za pierwotne uważał uczucie sympatii.
D. Diderot, S. Condillac, J. d'Alembert - encyklopedyści, próby systematyzacji i rozstrzygnięć [sporu między empiryzmem a racjonalizmem; relacji między filozofią a nauką]. J. de La Mettrie: radykalny materializm mechanistyczny [„człowiek maszyna"]. Istota materializmu mechanistycznego.
P. Holbach: głosił materializm jak La Mettrie, determinizm jak Diderot, sensualizm jak Condillac, ale bardziej konsekwentnie.
J. Rousseau: niechęć i potępienie cywilizacji; fascynacja i postulat powrotu do natury; umowa społeczna; rola uczucia w wychowaniu człowieka.
I. Kant: tzw. przewrót kopernikański [„dotychczas przyjmowano, że nasze poznanie musi się dostosowywać do przedmiotów, przyjmijmy, że to przedmioty muszą dostosowywać się do naszego poznania "]. Teoria sądów; – metoda transcedentalna; „rzeczy same w sobie”; agnostycyzm. Istota kantyzmu.
G.W. Hegel: istota idealizmu obiektywnego w wersji Platona i Hegla; metoda dialektyczna; znaczenie i wpływ heglizmu. Heglizm w Polsce.
A. Schopenhauer: fenomenalistyczna teoria poznania [„Świat jest moim wyobrażeniem "]; woluntary-styczna metafizyka [„świat jest wolą i wyobrażeniem "]; pesymizm i lęk przed śmiercią; poszukiwanie ulgi w męce, po przez współczucie i kontemplację piękna.
WSPÓŁCZESNE KIERUNKI FILOZOFICZNE
- Główne tezy pozytywizmu klasycznego (A. Comte), empiriokrytycyzmu i
neopozytywizmu, Szkoła Iwowsko - warszawska
Teoretyczne źródła marksizmu, główne tezy materializmu dialektycznego i historycznego
Współczesna filozofia chrześcijańska i jej badacze: tomizm, neotomizm, personalizm,
teilhardyzm
Filozofia i wpływy F. Nietzschego, H. Bergsona.
Utylitaryzm i pragmatyzm: istota i główne tezy
Główne tezy psychoanalizy i neopsychoanalizy (Z. Freud, C. Jung, A. Adler, K. Horney,
H. Sullivan, E. Fromm).
- Egzystencjalizm: istota i typy (S. Kierkegaard, M. Heidegger, J. Sartre, A. Camus, G.
Mar-cel).
Fenomenologia: główne tezy (E. Husserl, M. Schełer, R. Ingarden).
Hermeneutyka: główne tezy (W. Dilthey, H. Gadamer, P. Ricoeur).
Modernizm i postmodernizm (J. Derrida, P. Feyerabend, R. Rorty)
Zagadnienia na egzamin
Kurs: Psychologia ekonomiczna / Psychologia w zarządzaniu
Uniwersytet: Akademię Ekonomiczno-Humanistyczną w Warszawie
