- Informacje
- Czat SI
Higienia i dobrostan zwierząt - wykład
Higiena, profilaktyka i dobrostan zwierząt-wykład
Komentarze
Przejrzyj tekst
Sesja, Test ABC, 30 pytań !!! Higiena zwierząt : Nauka badająca warunki środowiska życia zwierząt, opracowująca normy ich utrzymania tak, aby zwierzę zachowało optymalny stan zdrowia i odporność na choroby. Jest to higiena pomieszczeń, higiena żywienia i pojenia, higiena rozrodu zwierząt, sposoby treningu. Dobrostan: -stan zdrowia fizycznego i psychicznego osiągany w warunkach pełnej harmonii ustroju w jego środowisku bytowania, -zespół warunków pokrywających potrzeby biologiczne i behawioralne organizmu, co umożliwia objawienie w pełni jego możliwości genetycznych, -taki stan ustroju, w którym zwierzę potrafi „uporać się” z niekorzystnymi okolicznościami występującymi w otoczeniu. Miernikiem właściwej opieki nad zwierzętami jest zachowanie pięciu wolności: 1. Wolność od głodu i pragnienia 2. Wolność od dyskomfortu (zapewnienie odpowiedniej powierzchni wypoczynku, możliwość schronienia) 3. Wolność od ran i chorób (profilaktyka, szybka diagnoza) 4. Wolność od stresu 5. Wolność od wyrażania naturalnego zachowania (zapewnienie odpowiedniej przestrzeni i składu socjalnego w grupie) Wskaźniki niskiego poziomu dobrostanu: -obniżony poziom zdolności adaptacyjnych w sytuacjach stresowych -brak zainteresowania otoczeniem -obniżona zdolność wzrostu i rozrodu -uszkodzenie ciała -występowanie chorób -ograniczenie w przejawianiu naturalnych reakcji behawioralnych Wskaźniki wysokiego poziomu dobrostanu: -przejawianie różnorodnych form normalnego zachowania -utrzymanie w normie wskaźników fizjologicznych -utrzymanie w normie wskaźników behawioralnych Dobrostan jest stanem przeciwnym stresowi: Stres zaburza homeostazę organizmu czyli funkcje somatyczne i psychiczne kontrolowane przez system neuroendokrynologiczny.
Wskaźniki fizjologiczne charakterystyczne dla stresu stosowane w ocenie dobrostanu: -tętno -oddech -stężenie glukozy we krwi -zmiana wskaźników immunologicznych Behawioralne kryteria oceny dobrostanu: Wśród cech niskiego poziomu dobrostanu na szczególną uwagę zasługują: -autonarkotyzm -patologie behawioralne Autonarkotyzm jest uzależnieniem od uwolnionej przez mózg beta-endorfiny. Uzależnienie to rozwija się u zwierząt w warunkach: -nudy -frustracji -ograniczenia wolności -reakcji w sytuacjach chronicznych lub powtarzających się napięć Stereotypie są to zachowania odbiegające od normy o niewyjaśnionej do końca etiologii, które powtarzają się bardzo często i bez wyraźnego celu, są wyrazem niemożności adaptacji, co prowadzi do uszkodzenia systemów fizjologicznych. Występują jako: -stałe -nawracające -zachowanie bezsensowne -zachowanie autodestrukcyjne Rozwój stereotypii: Etap I: Czas od momentu uwięzienia przez 40-60 min.; zwierzę podejmuje gwałtowne próby uwolnienia się (cofanie, szarpanie) Etap II: Trwający kilka godzin ; zwierzę rezygnuje z walki o uwolnienie, staje się nieaktywne i smutne (brak aktywności) Etap III: Około dwóch tygodni; zwierzę ponawia próbę uwolnienia się a w przerwach między tymi próbami przejawia rozwinięte już stereotypie jak : gryzienie, pozorowanie żucia
Niekorzystne odczyny wywołane przez światło słoneczne:
- Występują w przypadku niewłaściwego dawkowania
- Pochłonięcie zbyt dużej ilości energii promieniowania
- Występuje nadmierny rumień fotochemiczny
- Ogólne rozbicie
- Bóle głowy
- Gorączka
- Poparzenia Promieniowanie podczerwone (IR): Powyżej 780nm, dzieli się na: -Zakres A (IR-A) – krótkofalowy (wnika najgłębiej) -Zakres B (IR-B) – średniofalowy, zatrzymuje się na skórze właściwej -Zakres C (IR-C) – długofalowy, zatrzymuje się na naskórku Promieniowanie podczerwone przyspiesza gojenie ran, przyspiesza rekonwalescencje przy schorzeniach reumatycznych, wzmaga tempo przemiany materii, tworzy na skórze rumień fizyczny, rozszerza naczynia krwionośne, wzmaga dopływ substancji odżywczych do chorej tkanki, przyspiesza zwalczanie choroby. Działanie promieniowania podczerwonego: Szkodliwe: -wzrost temp. skóry -rumień cieplny -szkodliwe działanie na oczy -zmętnienie soczewki oka (zaćma, katarakta) -zapalenie spojówek i uszkodzenie nabłonka rogówki -mroczek centralny – termiczne uszkodzenie oka Działanie promieniowania podczerwonego: -obniża ciśnienie krwi -tachykardia -oparzenia skóry Termografia (termowizja) – uzupełnienie metod diagnostyki obrazowej. Promieniowanie podczerwone wykorzystuje się w diagnostyce niektórych chorób oraz przy ocenie rozległości procesów zapalnych. Działanie korzystne: -leczenie nerwobóli -leczenie zatok nosowych
-leczenie chorób stawów Promieniowanie widzialne: Obejmuje zakres 380-780nm. Źródłem jest energia słoneczna i urządzenia oświetleniowe. Oko najbardziej reaguje przy 555nm – kolor żółtozielony. Działanie: -fotosynteza -synchronizuje procesy fizjologiczne -wrażenie światła działającego na wzrok -poprawia stan psychiczny zwierząt -ułatwia znajdowanie i wybieranie pokarmu -przyczynia się do wydzielania soków trawiennych -zwiększa ruchliwość zwierząt -wzmaga krążenie -wzmaga tempo przemiany materii -poprawia apetyt -wpływa na układ rozrodczy zwierząt Promieniowanie ultrafioletowe: Podział: -zakres A (UV-A) – 315-390nm, przenika przez naskórek, wywołuje pigmentacje skóry, działa słabo bakteriobójczo i cieplnie -zakres B – wywołuje rumień, stosowany w terapii świetlnej, leczenie krzywicy, przeprowadza ergosterol w witaminę D2 oraz 7-dehydrocholesterol w witaminę d -zakres C – mniej przenikliwy, pochłaniany przez naskórek, stosowany do wyjaławiania, leczenia chorób skóry, nie dociera do ziemi Działanie : Korzystne: -produkcja witaminy D - wzrost stężenia melaniny -wzrost ukrwienia skóry -zastosowanie i leczenie chorób skóry Zastosowanie: leczenie chorób skóry, fototerapia noworodka, synteza wit. D, stmatologia, sterylizacja szkła. Szkodliwe: - zapalenie spojówek, uszkodzenie rogówki, nowotwory narządów wzroku - ostre objawy skórne np. rumień, pęcherze, oparzenia, starzenie skóry, nowotwory
+/- Konwekcja (unoszenie) - polega na unoszeniu ogrzanego powietrza (tzn. stykającego się z powierzchnią ciała zwierzęcia) do góry i napływaniu na to miejsce powietrza zimnego. +/- Kondukcja (przewodzenie) - ma miejsce przy zetknięciu się zwierzęcia z legowiskiem o temperaturze niższej niż temperatura skóry zwierzęcia. - Ewaporacja (parowanie) odbywa się z powierzchni skóry i dróg oddechowych, gdy prężność pary wodnej na powierzchni skóry (płuc) jest wyższa niż prężność pary wodnej w otaczającym powietrzu.
DZIAŁANIE WYSOKIEJ TEMPERATURY: Działanie ogólne wysokich temperatur: Omdlenie cieplne - krótkotrwała utrata przytomności na skutek niedoboru tlenu w mózgu Wyczerpanie cieplne - długotrwałe narażenie na wysoką temperaturę Udar cieplny - skojarzone działanie wysokiej temperatury i wilgotności Działanie miejscowe wysokich temperatur (oparzenia) Działanie niskich temperatur: Działanie ogólne: Niepokój Drżenie mięśni Przyspieszenie oddechu Wzrost ciśnienia Obniżenie przemiany materii Działanie miejscowe: Odmrożenia
Strefa obojętności cieplnej: Strefa komfortu cieplnego, strefa termoneutralna, zakres temperatur optymalnych Zakres temperatur środowiska, których zwierzę będące w spoczynku nie musi zwiększać ani zmniejszać produkcji ciepła w organizmie. Zależy od: Gatunku Wieku Wielkości Stanu fizjologicznego Stanu odżywienia Kondycji poziomu produkcji Przystosowania Reakcje behawioralne ssaków i ptaków na temperatury otoczenia: Zwierzęta pozostające w gorące dni na wybiegu szukają cienia ( szczególnie głowy), wody do picia i zanurzenia się. Przegrzanie organizmu następuje szczególnie przy bezruchu, wysokiej temperaturze i wilgotności powietrza. Zmniejszenie apetytu, obniżenie spożycia paszy, obniżenie produkcji.
IV PARAMETRY BIOKLIMATU
Ochłodzenie / siła oziębienia powietrza/ wpływ ochładzający atmosfery Zespół zjawisk przyczyniających się do oddawania ciepła z organizmu zwierzęcego. Efekt cieplny spowodowany łącznym oddziaływaniem na organizm: -temperatury -wilgotności -ruchu powietrza WOA (wpływ ochładzający atmosferę)- wskaźnik intensywności ciepła odczuwanego przez organizm pod wpływem oddziaływania powyższych czynników. Ochładzanie- wyraża stratę ciepła z jednostki powierzchni (cm2) w jednostce czasy (sekunda) pod wpływem łącznego oddziaływania temperatury, wilgotności, ruchu powietrza, promieniowania, właściwości radiacyjnych ciał stałych zdolnych do emisji lub absorbcji ciepła Jednostka: mcal/cm2*sek (W/m2) Ochładzanie:
- Biometeorologiczna miara utraty ciepła przez organizm (mierzy potencjalną siłę oziębiającą środowiska powietrznego)
- Uniwersalny wskaźnik bioklimatu -Wskaźnik jakości mikroklimatu i właściwości ciepłochronnych budynku Metody oznaczania:
- Metoda katatermometryczna
- Metoda temperatur efektywnych Katatermometr Katatermometr Hilla- jest termometrem cieczowym używanym do pomiarów wielkości ochładzania przy średniej temp 36,5 stopni. Jest zbudowany z kapilary zakończonej u dołu zbiorniczkiem wypełnionym alkoholem (zabarwionym na czerwono). Górny koniec kapilary ma niewielkie rozszerzenie tworzące drugi zbiorniczek, Skala ma tylko dwie podziałki, z których dolna ma oznaczenie 35, a górna 38 stopni. Technika pomiaru Ogrzewa się dolny zbiorniczek katatermometru przez zanurzenie go w wodzie (lub gorącym piasku) o temp 70-80 stopni. Tak długo należy podgrzewać dolny zbiorniczek, aż rozszerzający się pod wpływem ciepła alkohol wypełni 1/3 objętości zbiorniczka górnego. Po osuszeniu przyrządu należy do zawiesić na statywie, pomiar polega na zmierzeniu czasu, w którym odbywa się spadek temperatury katatermometru od 38 do 35 stopni. Czas opadania słupka jest mierzony z dokładnością do 0,1s
Metoda temperatur efektywnych Temperatura efektywna- subiektywne odczucie ciepła lub chłodu uwarunkowane przez temperaturę, wilgotność i ruch powietrza Temperatura efektywna - składowa temperatury (termometr suchy), wilgotności (termometr mokry) i ruchu powietrza. Jednego z kryteriów oceny mikroklimatu. Do pomiaru wilgotności względnej higrometry i psychometry. Pas komfortu cieplnego - granice temperatur efektywnych, w których organizm czuje się dobrze; zakres temperatur efektywnych, w których zapewniona jest fizjologiczna utrata ciepła z organizmu. Frygorymetr: Przyrząd do pomiaru zdolności ochładzającej środowiska.
Wpływ ochładzania na zwierzęta
Wrażliwość zwierząt na ochładzanie zależy od: gatunku, rasy, wieku, profilu użytkownika
-Zbyt niskie ochładzanie powoduje hipertermię. Na niskie wartości ochłodzenia negatywnie reagują samce-reproduktory (pogorszenie jakości nasienia), dorosłe i ciężkie zwierzęta -Niskie ochłodzenie powoduje pogorszenie apetytu, zmniejszenie pobierania paszy i gorsze jej wykorzystywanie, niższe wskaźniki produkcyjne. -Wysokie wartości ochładzania powodują hipotermię i zaburzenia termoregulacji. Wrażliwe na wysokie ochłodzenie są zwierzęta młode z niewykształconym układem termoregulacji fizycznej: -Wysokie ochładzania prowadzi do nadmiernego zużycia paszy na cele nieprodukcyjne oraz obniżenia efektywności wykorzystania paszy. Zapobieganie niekorzystnym czynnikom mikroklimatycznym: -zwiększenie wydajności wentylacji -nawiew chłodnego powietrza -zwiększanie intensywności ogrzewania -zlikwidowanie przeciągów -zmniejszenie przepływu powietrza Ruch powietrza: Przyczyna – różnica temp. i ciśnienia mas powietrznych. Wartość optymalna: do 0,2-0,3 m/s zimą, latem do 0,5 m/s Metody pomiaru: anemometry, anemografy, katatermometry
Zanieczyszczenia powietrza- każda substancja stała, ciekła, gazowa, której stężenie jest większe od zawartości naturalnej w powietrzu. Podział ze wzgl. na pochodzenie: -naturalne -sztuczne (antropogeniczne) Pyłem nazywamy zbiór cząstek stałych, które wrzucone do powietrza atmosferycznego utrzymują się w nim przez pewien czas. Pojęcie pyłu obejmuje: -pyły – cząstki stałe, powstające podczas mechanicznej obróbki materiałów, które unoszą się w powietrzu -dymy – powstają podczas parowania i dalej kondensacji materiałów stałych, poddawanych działaniu wysokich temperatur -mgły Pyłem jest także dwufazowy układ, rozproszony i unoszący się w powietrzu jako ciało stałe, nazywamy aerozolem. W zależności od działania chorobowego pyły można podzielić na : -drażniące – do pyłów o działaniu drażniącym należą pyły pochodzenia organicznego, pyły niektórych tworzyw sztucznych pozbawionych działania toksycznego, pył kredy, węgla, grafitu. Pyły te powodują podrażnienie mechaniczne błony śluzowej lub dróg oddechowych. -uczulające – to przede wszystkim pyły pochodzenia organicznego jak bawełna, sierść zwierząt. Pyły te wywołują astmę oskrzelową, alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych, nieżyt nosa. -rakotwórcze – do pyłów o działaniu rakotwórczym należą przede wszystkim nieorganiczne pyły o strukturze włóknistej. Pyły te mogą powodować raka płuc, raka oskrzeli, międzybłonniaka opłucnej i otrzewnej, nowotwory nosa i zatok. -zwłókniające – pylice płuc są najczęstszą chorobą wywoływaną działaniem pyłu na organizm. Pylice dzielimy na zwłókniające kolagenowe i niekolagenowe. Podział pyłów ze względu na pochodzenie: -organiczne – roślinne, zwierzęce -nieorganiczne – chemiczne, mineralne Podział pyłów ze względu na wielkość:
Pylice możemy podzielić na: -pylicę azbestową -pylicę krzemową -pylicę berylową -pylicę węglową -pylicę pochodzenia organicznego Szkodliwe domieszki gazowe w pomieszczeniach dla zwierząt: -C02 -amoniak -siarkowodór Dwutlenek węgla: -bezbarwny, bezwonny gaz o kwaskowatym smaku -źródło: powietrze wydychane, fermentacja odchodów zwierząt i ściółki -koncentracja CO2 w pomieszczeniach jest nierównomierna: w największych ilościach występuje pod stropem, w najmniejszym przy podłodze -stężenie dla zwierząt - 3000 ppm Gaz niepożądany- świadczy o złej wentylacji i kanalizacji
(na egzamin : pies słyszy od 16 do 50 tys. Hz ; hałas-> norma – poziom hałasu żeby nie przekraczał 65-70dB) Wpływ wzrostu wartości stężenia CO2 na organizm: 3% CO2 – przyspieszenie oddechu 5% CO2 – objawy duszności 10% CO2 – utrata świadomości Nadmiar dwutlenku węgla powoduje – niedostateczny dopływ tlenu do pomieszczenia: osłabienie mechanizmów obronnych układu oddechowego, zmniejszenie ruchu rzęskowego i obniżenie aktywności immunologicznej oraz występowanie schorzeń układu oddechowego.
Amoniak (NH 3 ) Bezbarwny gaz o ostrym zapachu, powszechny w pieszczeniach inwentarskich -źródłem jest rozkład odchodów zwierzęcych (zwłaszcza moczu) przy nieprawidłowo działającej kanalizacji i zaleganiu kału i moczu przez długi czas w budynku.
- Jest gazem lżejszym od powietrza, jednak ciągle uwalnianie z podłoża powoduje, że najwyższe stężenie jest w strefie bytowania zwierząt. -Stężenie NH 3 - 20ppm (0,002%) -NH3 nawet w małych stężeniach stanowi bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia zwierząt. Jest wskaźnikiem wadliwo działającej kanalizacji. Wpływ wzrostu stężenia NH 3 na organism: -nawet w małych stężeniach drażni powierzchnię błon śluzowych (łącząc się z wodą tworzy wodorotlenek amonowy) -dłuższe działanie NH 3 może powodować stany zapalne spojówek i dróg oddechowych, nieżyty błon śluzowych i obniżenie odporności organizmu, co prowadzi do występowania chorób infekcyjnych -łatwo przechodzi przez ścianki pęcherzyków płucnych do krwi, zmienia hemoglobinę w hematynę alkaliczną, co zmiejsza wymianę tlenową -powoduje podrażnienia ośrodkowego układu nerwowego, w dużych stężeniach może prowadzić do zejścia śmiertelnego przez uduszenie -obniża poziom niektórych frakcji białka surowicy krwi (odporność) Siarkowodór (H 2 S): -silnie toksyczny, bezbarwny gaz o nieprzyjemnym zapachu -źródłem H 2 S jest gnilny rozkład białka (zawierającego aminokwasy siarkowe: cystyna, cysteina, metionina) -jest ogólnym wskaźnikiem warunków zoohigienicznych -stężenie H2S: 5ppm (0,0005%) młode, 10ppm (0,001%) dorosłe Wpływ wzrostu stężenia H 2 S na organizm: -w większych stężeniach paraliżuje OUN -wykazuje duże powinowactwo do krwi, po połączeniu tworzy trwały związek – sulfmethemoglobinę niezdolną do przenoszenia O2 i CO2; krew przybiera barwę żelazisto-czarną (znaczenie dla zwierząt młodych) -stany zapalne błon śluzowych
Wentylacja pomieszczeń dla zwierząt:
Cele wentylacji: -usuwanie szkodliwych domieszek gazowych -usuwanie nadmiaru pary wodnej
-nadciśnieniowo-podciśnieniowa -grawitacyjno-mechaniczna (kombinowana) Wielkość wentylacyjna – jest to ilość powietrza jaką należy usunąć z pomieszczenia w czasie 1 h i zarazem musi wpłynąć tyle samo powietrza do pomieszczenia. Skutki niewłaściwej wentylacji pomieszczeń: -niedowentylowanie: wzrost koncentracji gazów, pyłów, zanieczyszczeń biologicznych i mechanicznych powietrza. wzrost zwilgocenia ściółki, przegród konstrukcyjnych podłóg -przewentylowanie: obniżenie temperatury wzrost ruchu powietrza wysuszenie ściółki i wzrost zapylenia nadmierny hałas Bilans cieplny : Porównanie ilości ciepła uzyskiwanego od zwierząt (oddawanego przez zwierzęta do otoczenia) ze stratami ciepła przez budynek inwentarski w określonych warunkach. Dobry i ciepły budynek dla zwierząt powinien charakteryzować się dodatnim bilansem (nadwyżka ciepła w porównaniu z jego rozchodem). Uproszczony wzór na obliczanie bilansu cieplnego:
Qzw ≥ Q1 + Q2 + Q
Rodzaje bilansu cieplnego: faktyczny ( dla budynku istniejącego) obliczeniowy (dla budynku projektowanego lub modernizowanego) bilans cieplny zależy od: -emisji ciepła od zwierząt zależnej od gatunku grupy technologicznej, liczby zwierząt -temperatury zewnętrznej -źródeł ogrzewania sztucznego -ciepłochronności przegród konstrukcyjnych -wymiany powietrza przez urządzenia wentylacyjne -działania urządzeń kanalizacyjnych
Pytania na egzamin: Co oznacza dobrostan? Z czym wiąże się wolność coś tam zachowania? Wskaźnik wysokiego dobrostanu Pojęcia autonarkotyzmu Co to są stereotypie? Na czym polega wykorzystanie wpływu światła słonecznego? Jaki zakres obejmuje promieniowanie IRC? Co to rumień cieplny? Na czym polega szkodliwe działania UVB? Termoregulacja co to jest? I co jest jej efektorem? Cechy udaru u psów. Do czego prowadzą niskie temperatury? Na czym polega ochładzanie konwekcyjne? Działanie zwłókniające pyłów. Tetralina – substancja która służy do przytwierdzania pyłu. Jakie są normy dla dwutlenku węgla? Skąd się bierze siarkowodór? Co tworzy amoniak? WWT – wskaźnik własności termicznej. Do czego służy? Do określania bilansu cieplnego
- Co oznacza dobrostan?
-zakres B (UV-B)– wywołuje rumień, stosowany w terapii świetlnej, leczenie krzywicy, przeprowadza ergosterol w witaminę D2 oraz 7-dehydrocholesterol w witaminę d Szkodliwe:
- zapalenie spojówek, uszkodzenie rogówki, nowotwory narządów wzroku
- ostre objawy skórne np. rumień, pęcherze, oparzenia, starzenie skóry, nowotwory
- Czym charakteryzuje się termoregulacja? TERMOREGULACJA - procesy zachodzące w stałocieplnym organizmie mające na celu utrzymanie stałej temperatury ciała U psów i kotów dużą rolę w wymianie ciepła odgrywa ziajanie, dyszenie. Złożony akt odruchowy centralnego układu nerwowego i układu hormonalnego, zależy od podrażnień intero - i eksteroreceptorów Ośrodek termoregulacji - podwzgórze, okolica guza popielatego Rodzaje termoregulacji -Fizyczna - polega na możliwości zwiększenia lub zmniejszenia ilości ciepła oddawanego przez organizm (kilka dni do 2 tygodni). -Chemiczna - polega na zwiększeniu produkcji ciepła w organizmie (od urodzenia).
Termoregulacja fizyczna Efektory: układ krążenia i gruczoły potowe (narządy wykonawcze) -Utrata bierna ciepła: Promieniowanie Przewodnictwo Konwekcja -Utrata czynna ciepłą: Parowanie
Termoregulacja chemiczna Efektory : mięśnie, wątroba, tkanka tłuszczowa Produkcja ciepła w organizmie zależy od: PPM - podstawowa przemiana materii Pracy mięśni szkieletowych TRAWIENIE Wchłanianie
- Efektory termoregulacji cieplnej? Chemiczne : Efektory : mięśnie, wątroba, tkanka tłuszczowa Fizyczne : Efektory: układ krążenia i gruczoły potowe (narządy wykonawcze) 12 udaru cieplnego u psów? podwyższone bicie serca/głęboki oddech/ podwyższona temp? PODWYŻSZONA TEMPERATURA
- Niskie temperatury mogą prowadzić do?
Działanie ogólne: Niepokój Drżenie mięśni Przyspieszenie oddechu Wzrost ciśnienia Obniżenie przemiany materii Działanie miejscowe: Odmrożenia
- Konwekcja co to jest? Konwekcja (unoszenie) - polega na unoszeniu ogrzanego powietrza (tzn. stykającego się z powierzchnią ciała zwierzęcia) do góry i napływaniu na to miejsce powietrza zimnego.
- Co to jest katatermometr? Katatermometr Hilla- jest termometrem cieczowym używanym do pomiarów wielkości ochładzania przy średniej temp 36,5 stopni.
- Pyły zwłókniające : azbest, kwarc Pylice dzielimy na zwłókniające kolagenowe i niekolagenowe, najsilniejsze działanie wykazują pyły krystalicznej krzemionki i pyły azbestu, również talk i kaolin.
- Co to jest Tetralina: Służy do przytwierdzania pyłu.
- Normy zawartości dwutlenku węgla w pomieszczeniu dla zwierząt? koncentracja CO2 w pomieszczeniach jest nierównomierna: w największych ilościach występuje pod stropem, w najmniejszym przy podłodze -stężenie dla zwierząt - 3000 ppm
- Ja się nazywa krew połączona z siarkowodorem? -siarkowodór wykazuje duże powinowactwo do krwi, po połączeniu tworzy trwały związek – sulfmethemoglobinę niezdolną do przenoszenia O2 i CO2; krew przybiera barwę żelazisto- czarną (znaczenie dla zwierząt młodych)
- Skąd się bierze siarkowodór: Siarkowodór (H 2 S): -silnie toksyczny, bezbarwny gaz o nieprzyjemnym zapachu -źródłem H 2 S jest gnilny rozkład białka (zawierającego aminokwasy siarkowe: cystyna, cysteina, metionina)
Higienia i dobrostan zwierząt - wykład
Kurs: Higiena, profilaktyka i dobrostan zwierząt-wykład
Uniwersytet: Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy
- Odkryj więcej od:
