- Informacje
- Czat SI
4. ZespóŁ ZaburzeŃ Oddychania
Pielegniarstwo (BLAW08-0)
Wyzsza Szkola Bankowa w Poznaniu
Polecane dla Ciebie
Komentarze
Przejrzyj tekst
Zespół zaburzeń oddychania ZZO
Zespół zaburzeń oddychania jest najczęstszą i najcięższą formą niewydolności oddechowej w okresie noworodkowym
Obraz kliniczny choroby cechuje się występowaniem zespołu objawów, głównie oddechowych i krążeniowych, powstających na podłożu niedojrzałości rozwojowej płuc u noworodków przedwcześnie urodzonych / trudności z podjęciem pierwszego oddechu, postękiwanie, zaciąganie przestrzeni międzyżebrowych oraz mostka, ruchy skrzydełek nosa, sinica, przyspieszenie oddechu/.
Niewydolność oddechowa ujawnia się bezpośrednio po urodzeniu, z maksymalnym nasileniem między 24 a 48 godziną życia. Dominują w niej objawy nasilonej niedodmy płuc połączone z obniżeniem podatności płuc
Niedojrzałość płuc spowodowana jest nie wykształceniem się w nich odpowiedniej ilości czynnika powierzchniowo czynnego. Powoduje to zmniejszone napięcie pęcherzyków płucnych i zapadanie się ich ścian przy wydechu.
Powstająca w ten sposób niedodma wymaga od wcześniaka ogromnego wysiłku przy próbie wydechu, który musi ponownie rozprężyć zapadnięte pęcherzyki płucne. Następuje stale pogarszające się utlenowanie krwi, niedotlenienie, kwasica metaboliczna i ostra niewydolność oddechowa.
Zasady działania pielęgniarskiego w przypadku wcześniaka z zespołem zaburzeń oddychania to: poprawa utlenowania / podaż tlenu/
usunięcie nadmiaru dwutlenku węgla / zastosowanie CPAP i /lub oddechu wspomaganego korekcja zaburzeń metabolicznych / wyrównanie kwasicy metabolicznej/ podanie surfaktantu/ czynnik powierzchniowo czynny prawidłowe nawodnienie wcześniaka prowadzenie bilansu płynów utrzymanie prawidłowej temperatury otoczenia i dziecka cewnikowanie naczyń tetniczych w celu pobierania krwi do badan unikanie karmienia noworodka z zaburzeniami oddychania drogą doustną kontrola poziomu glikemii i elektrolitów
Pamiętaj o : sprawnym sprzęcie do tlenoterapii- w tym nawilżacza ,nagrzewacza i oksymetru oraz sprzętu do prowadzenia oddechu zastępczego Dalszy rozwój dzieci po przebytym ZZO, szczególnie w grupie dzieci o masie urodzeniowej ciała ponizej 1500 g wiąże się ze zwiększonym ryzykiem uszkodzenia czynności ośrodkowego układu nerwowego w postaci zaburzeń motoryki, opóźnienia rozwoju umysłowego, zaburzeń wzroku, słuchu. Dzieci te ze względu na konieczność leczenia sztuczną wentylacją i tlenoterapią wymagają długotrwałej oceny rozwoju psychomotorycznego i prowadzenia wczesnej rehabilitacji
Przetrwały przewód tętniczy /PDA/
W życiu płodowym przewód tętniczy łączy tętnicę płucną z aortą zstępującą, wytwarzając w ten sposób naturalny
z ZZO wymagających wcześniejszego leczenia tlenem i dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych. Jej wystąpieniu sprzyjają także przecieki płucne, przetrwały przewód tętniczy i przeciążenie płynowe. Istotą choroby jest uszkodzenie rzęsek w drogach oddechowych. W dalszym etapie dochodzi do powstania ognisk martwicy komórek nabłonka, które sięgają aż do oskrzelików Uszkodzeniu mogą ulegać również pęcherzyki płucne Śródmiąższowe włóknienie płuc może się pojawić już w 2, dobie po urodzeniu I dotyczy wcześniaków urodzonych między 25i 26 tygodniem ciąży U dzieci tych istnieje większe ryzyko wystąpienia zaburzeń w rozwoju psychoruchowym, rozwoju retinopatii wcześniaków i zaburzeń słuchu. Postępowanie pielęgniarskie podobne jak w zespole zaburzeń oddychania U dzieci leczonych respiratorem szczególną uwagę należy zwrócić na: dbałość o drożność dróg oddechowych obserwacje objawów życiowych zmiany pozycji noworodka ochronę oczu/ ze względu na ryzyko rozwoju retinopatii wcześniaków w wyniku toksycznego działania tlenu prawidłową obsługę respiratora i kontrolę parametrów aparatu kontrolę jakości podawanych gazów sprawność tlenoterapii
Martwicze zapalenie jelit /NEC/
Jest schorzeniem pojawiającym się jako poważne uszkodzenie jelit w następstwie wspólnego zadziałania niekorzystnych czynników naczyniowych, śluzowych i toksycznych na niedojrzałe jelita noworodka. Charakteryzuje się występowaniem zmian martwiczych ogniskowych lub rozlanych błony śluzowej jelita , które mogą drążyć w głąb ściany jelita doprowadzając do perforacji zarówno w jelicie cienkim i grubym. Objawy: - labilność temperatury ciała - zaleganie treści pokarmowej w żołądku - wymioty - wzdęcia brzuszka - obecność krwi w stolcu / najczęściej utajona/ działania : wstrzymać karmienie doustne wprowadzić cewnik do żołądka i regularnie opróżniać go z zalegajacej treści prowadzić antybiotykoterapię i odżywianie pozajelitowe badać każdy stolec na krew utajona
Zaburzenia metaboliczne Obejmują głównie hipoglikemię, hipokaliemię, kwasicę metaboliczną oraz hiperbilirubinemię Podobnie jak poprzednio w ścisłym związku pozostaje rozwój psychomotoryczny, dlatego ważne jest zapobieganie i leczenie. Hipoglikemia jest najgroźniejszym zaburzeniem metabolicznym – najbardziej narażone wcześniaki poziom glukozy w surowicy poniżej 40 mg% a w następnych poniżej 45 mg% które jest niebezpieczne zwłaszcza dla mózgu
Określana jako zwłóknienie pozasoczewkowe, jest powikłaniem prowadzącym w stadium końcowym do bliznowacenia siatkówki i ślepoty. Podstawowe znaczenie ma nadmiar tlenu w podawanej mieszance oddechowej, co jest szkodliwe dla wewnątrzgałkowego unaczynienia oka dziecka U niektórych dzieci retinopatia ulega zahamowaniu i prawie nie pozostawia ubytków widzenia. Zwykle ustępuje w ciągu pierwszego roku W przypadkach niepełnego wyzdrowienia może występować krótkowzroczność lub zez Zadania pielęgniarki: Przestrzeganie zasad tlenoterapii, stosowanie ciągłego monitorowania prężności tlenu, kontrolowanie równowagi kwasowo- zasadowej
4. ZespóŁ ZaburzeŃ Oddychania
Kurs: Pielegniarstwo (BLAW08-0)
Uniwersytet: Wyzsza Szkola Bankowa w Poznaniu
- Odkryj więcej od: